İSMET ÖZEL ŞANLIURFA’DAYDI – BİR KONFERANSTAN İZLENİMLER

“Ben öyle bilirim ki yaşamak berrak bir gökte çocuklar aşkına savaşmaktır.” 

“İnsanlar/hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır.” 

“Dünyanın ırmakları dediğim yer/aydınlık, gülümserlik ve sevda.” 

“Merak/bir devrimcinin hazırlığıdır.” 

“Aşklarım, inançlarım işgal altındadır.” 

dizelerinin sahibi, şiir okuyucusunun vazgeçemediği her geçen gün daha da bağlandığı şair İsmet ÖZEL’i dinleyecek olmanın heyecanıyla konferans salonuna yöneliyoruz. İsmet ÖZEL’in ikinci gelişi bu, üç yıl önce de gelmişti Urfa’ya. Konferans salonuna vardığımızda henüz birkaç lise öğrencisi ile karşılaştık. Konferansın başlama saati yaklaştıkça salon yavaş yavaş kalabalıklaşıyordu. Konferansın duyurusu için günler öncesinden gayretlerine şahit olduğumuz İstiklal Marşı Derneği’nin Şanlıurfa şubesinden arkadaşların konferansa katılım konusundaki beklentileri büyük ölçüde karşılanmış gibiydi. (Yeri gelmişken konferansı duyuran afişin yukarılarda bir beğeni ve estetik seviyeyi gösterdiğini söylemeden geçmeyelim.) Salon girişinde İsmet ÖZEL’in kitapları sergilenmişti ve satış yapılıyordu. İsmet ÖZEL okurları için önemli olacak bir bilgi ediniyoruz; kitaplar bundan böyle yeni bir yayınevi olan TİYO’dan çıkacak. Yayınevi on üç yıldır basılmayan ve dolayısıyla baskısı tükenmiş bulunan İrtica Elden Gidiyor’u yeniden bastı. Türkiye’de İslami anlayışın kırılma noktası olarak değerlendirilen ve müspet anlamda bir evrilmeyi ifade eden Üç Mesele’nin de yeni baskısıyla karşılaşıyoruz.

Türk şiirinin, İslami anlayışın ve Türkiye kavrayışının öncü ismi İsmet ÖZEL’in söyledikleri ve yazdıkları her zaman merak uyandırmıştır, dikkati çekmiştir. Konferansa gelenlerin yüzlerinde bu merak görülüyordu. Ancak İsmet ÖZEL’in söylediklerine kulak kesilmekten çok kulak kabartıldığı da bir vakıa. Yine de salonu dolduranların büyük çoğunlukla kulak kesilenlerden teşekkül ettiğini söyleyebiliriz. Yayınladığı altı şiir kitabıyla Türk şiirinin; şimdilerde son vermekle birlikte yıllarca gazetelerde ve dergilerde yazdığı yazılar ve yayınladığı onlarca kitapla İslami anlayışın; “Cuma Mektupları” başlıklı kitapları başta olmak üzere özellikle son yıllarda İstiklâl Marşı Derneği çatısı altında dile getirdikleriyle Türkiye kavrayışının öncü ve güçlü ismi İsmet ÖZEL’in söylediklerinin önemi elbette tartışılmaz. Bugün Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı meseleler, Türkiye’nin milli varlığının devamlılığının tehlike altında olması başa dönmeyi İstiklal Harbi şartlarına eğilmeyi, İstiklâl Marşı’nın etrafında Türkiye’de bir toparlanmayı ve milletçe kenetlenmeyi gerçekleştirecek şartları oluşturmayı gerektiriyor. İşte İsmet ÖZEL İstiklâl Marşı Derneği bünyesinde bunun mücadelesini veriyor.

İstiklâl Marşı Derneği Genel Başkanı İsmet ÖZEL “İstiklâl Marşı’nın Sonu Türkiye’nin Sonudur” başlıklı konuşmasında “İstiklâl Marşı kabul edilmesinin hemen akabinde rafa kaldırılmıştır. Öyle bir şekilde rafa kaldırılmıştır ki olabilir ki raftan düşüp yeniden milletin önüne gelir korkusuyla bir de dondurulmuştur.” diyerek İstiklâl Marşı hakkında tarihsel sürece değinip  1982 anayasasında İstiklâl Marşı’nın “değiştirilemez, değiştirilmesi teklif dahi edilemez” maddeler arasına girdiğini ifade etti. Yeni anayasa hazırlanması çalışmalarının yapıldığı bu günlerde İstiklâl Marşı’nın anayasadan çıkarılmasının gündeme getirildiğini, İstiklâl Marşı’nın anayasadan çıkarılmasıyla artık vatana ihanetin bir suçlama konusu olmaktan çıkacağını faş etti.

İstiklâl Marşı Derneği Genel Başkanı İsmet ÖZEL konuşmasında toplum olarak morfinlenmiş, uyuşturulmuş bir halde olduğumuzu dile getirdi. “Bu morfinlenmiş, uyuşturulmuş haldir ki toplum olarak başımıza gelen kötülükleri fark edemiyoruz.” dedi. “1928 yılında harf devrimi ile harflerimiz elimizden alındı. Türkiye’de okullarda 1929 yılında Arapça öğretimine son verildi. Böylece milletin elinden Türkçeyi öğrenme imkânı alınmış oldu.” diyerek sözlerini sürdürdü. Ancak gelinen noktada bu ülkede yaşayan insanlar olarak bütün bu yapılanların ne büyük kötülükler olduğunu fark edemiyecek kadar düşük bir seviyede olduğumuza dikkat çekti.

İsmet ÖZEL sözü çokça tartışılan ve doğru anlaşılamayan “Türklük” kavramına getirdi. “Türklük bir etnisitenin adı değildir. Kimse anasından Türk doğmaz. Hatta Türklük bir kültür de değildir. Türklük bir tarihi roldür.” sözleriyle meseleyi açık hale getirirken yeni bir şey olarak “Türk olmak için Türkçe konuşmanın dahi şart olmadığını” dile getirdi. “Bir zamanlar Halep, Urfa, Selanik çarşılarında Türkçeden başka bir dil konuşmanın küçük görülme sebebi olduğunu” sözlerine eklemeyi de ihmal etmedi.  

Konferans sonunda İsmet ÖZEL’e soru sorma imkânı olmayışından dolayı rahatsızlıklarını dile getiren kimi dinleyiciler konferansın özelliğinden ve teamülün böyle olduğundan habersiz gibiydiler. Elbette hiçbir soru cevapsız bırakılmamalı, dinleyenlerin eleştirileri bile nezaketle karşılık bulmalı. Konferansta söylenenler hakkında dinleyicilerden edindiğimiz izlenim genel olarak memnuniyet yönündeydi. Öyle görünüyor ki konferansı dinleyenler İsmet ÖZEL okumalarını derinleştirmek ihtiyacı duyacaklar; belki de İsmet ÖZEL’in “hakikat”le irtibat kurma kaygısını hissedecekler ve onun durduğu ve konuştuğu yerin “hakikat”le mesafesinin kısalığını sezinleyeceklerdir.